"Mijn moeder is door vele tia’s (kleine herseninfarcten) achter elkaar wat in de war en bovendien is haar gezichtsvermogen ernstig aangetast. Mede om die reden is zij na de laatste wat zwaardere tia opgenomen in een verpleeghuis. Mijn ouders vonden dat verschrikkelijk. Het zijn echte buitenmensen. Bovendien woonden zij hierdoor niet meer met elkaar. Mijn vader bleef thuis wonen en ging meerdere keren per dag bij zijn vrouw op visite. Ik wilde hier wat aan doen. Daarom regelden wij, dat bij ons  in de tuin een mantelzorgwoning kwam te staan, om zo snel mogelijk een einde te maken aan deze tijdelijke verpleeghuisopname. Dat is gelukt. De kerst van 2011 hebben mijn ouders samen doorgebracht in hun nieuwe huis, dat in onze tuin staat." 

De plaatsing kon redelijk snel gaan. Hierbij heeft meegespeeld dat het kabinet heeft aangekondigd dat het plaatsen van mantelzorgwoningen in de toekomst in de regel vergunningvrij gaat worden. Vooruitlopend hierop heeft de gemeente al een simpeler en verkorte procedure toegepast. Er is een bijzondere tijdelijke vergunning gegeven, die onder invloed van de nieuwe regels, straks vanzelf een langere looptijd krijgt.

“Al in de eerste weken na de verhuizing knapte mijn moeder zienderogen op. Het is lang geleden (ook voor haar opname in het verpleeghuis) dat ik haar zo tevreden heb gezien. Ook mijn vader geniet volop. Hij is blij dat hij zelf mijn moeder kan ondersteunen, maar dat hij ook lekker in de tuin kan werken. We hebben nog kleine kinderen, die komen ook regelmatig even langs bij oma en opa.”

Karin Rozendaal